Literacki Pan Tadeusz
Imię Tadeusz niegdyś w Polsce było bardzo popularne za sprawą nie tylko Kościuszki, ale także naszej epopei narodowej napisanej przez najsłynniejszego polskiego romantyka i wieszcza narodowego – Adama Mickiewicza. Mowa oczywiście o „Panu Tadeuszu”, który został stworzony po upadku powstania listopadowego. Przede wszystkim, smutek i żal autora po klęsce zrywu zbrojnego, a także poniekąd wstyd, spowodowany tym, iż twórca nie brał udziału w walce, zaowocowały utworem o sielankowej tematyce. Oczywiście, dzieło powstało w latach 1832-1834 w Paryżu, a więc wtedy gdy twórca przebywał na emigracji, w związku z czym stanowi dla niego powrót do kraju lat dziecinnych, a co najważniejsze było pisane ku pokrzepieniu serc.
Otóż, akcja utworu rozgrywa się w latach 1811-1812 w Soplicowie, a także w jego okolicach, m.in. na zamku Horeszków. Tłem historycznym utworu jest kampania napoleońska, w dziele bardzo widoczny jest kult Napoleona, który wynikał z mocnego przekonania Polaków żyjących na początku XIX w., iż to właśnie Bonaparte przyniesie im wolność ojczyzny. „Pan Tadeusz” ukazuje także zwyczaje szlacheckie i przywiązanie do tradycji narodowych. Ważnymi postaciami występującymi tekście są Jacek Soplica, Sędzia Soplica, Zosia, Tadeusz, Telimena i Gerwazy, a także bohater zbiorowy – szlachta polska.
Kim jest Tadeusz Soplica?
Tadeusza poznajemy jako dwudziestoletniego młodzieńca, który zakończywszy naukę w Wilnie, przybywa do Soplicowa. Jest on bratankiem Sędziego, a synem Jacka Soplicy – zabójcy Stolnika. Tak naprawdę mężczyzna zaczyna wkraczać w dorosłe życie, poznawać świat i zgłębiać jego tajemnice. Trzeba powiedzieć o tym, że na początku tekstu z łatwością daje się zmanipulować Telimenie, podstarzałej kobiecie, która zarzuciła na niego swe sidła. Uważa ją za piękną damę i z łatwością ulega jej wdziękom. Jednak jest nią tylko zauroczony, bowiem prawdziwą i pierwszą miłością zapałał do Zosi, można nawet rzec, iż była to miłość od pierwszego wejrzenia. Nie ulega wątpliwości to, iż młody Soplica jest także strażnikiem tradycji narodowych, bowiem został wychowany w duchu patriotycznym. Ponadto, jest dumny z tego, że może walczyć w wojsku napoleońskim, co traktuje jako swój obowiązek wobec ojczyzny. Poza tym, młodzieniec jak na swoje czasy decyduje się na nowatorski krok, mianowicie uwłaszcza chłopów, a więc jest opiekuńczym panem, który także troszczy się o dolę swych włościan. Z pewnością, wraz z Zosią tworzą idealne małżeństwo, które ma na uwadze dobro Polski.
